Alinka. Deszczyk sobie kap, kap, kropi

Alinka to uśmiechnięta od ucha do ucha dziewczynka, która w trzech kartonowych książeczkach nakłania najmłodsze dzieci do zabawy. Wcześniej, w kolorowance-wycinance, zapraszała przedszkolaki do teatru – w humorystyczny sposób ukazując jego poszczególne warianty i inspirując do własnej twórczości. Dzisiaj opowiada prosto i rytmicznie o rzeczach znanych z otaczającej rzeczywistości: deszczu, jedzeniu, czy muchomorach w lesie. Ledwie kilka zdań uzupełniają ilustracje, jednakowo proste, wyraziste, w pewien sposób bezkompromisowe, kojarzące się z japońską grafiką, powtarzalne. Zmienia się tylko odcień sukienki Alinki. Brak detali, pokaźna buzia i gruby czarny kontur pozwolą maluszkom łatwiej skoncentrować wzrok na obrazkach. Autorka zdecydowała się na ograniczone operowanie barwami, co również ułatwi skupienie na samych przedstawionych obiektach. Cała zabawa polega na tym, żeby czytać dziecku, dając mu nie tylko słowo, lecz także obraz dostosowany do jego percepcji wzrokowej; także, żeby dać do ręki książeczkę o kartonowych kartkach, aby samo mogło je przewracać. Nieco starsze dzieci mogą pokusić się o narysowanie Alinki, a jeszcze starsze – tworzenie jej dalszych przygód. Czasami, co zaskakuje rodziców, dzieci interesują się książkami z złożenia nie przystającymi do ich wieku. Bywa że kartonowe książki podobają się 7-, 8-latkom. A tego typu grafika „ma wzięcie" u dziewczynek w tym wieku. Może i Alinka ich zachwyci? Powyższy opis pochodzi od wydawcy.